Laburpena

Bertan norbait dago. Argia ahula da, baina noizean behin itzal bat pasatzen da. Kristalak lausotuak daude, edo zikinduak agian, edo agian gortinak dira, eta edonola ere, norbaiten silueta nabari da barruan zerbait egiten.
Zer ari da egiten? Zaila da jakitea, baina aurpegia leihora hurbiltzen baduzu, oroitzapen-biltzaile moduko bat antzeman daiteke.
Baina ez, hori guztiok egiten dugu, mania gehiagoz edo gutxiagorekin, inplikazio handiagoz edo txikiagoz.
Gordetzen duena segurtasunarekin lotuta dago. Segurtasuna ematen dioten gauzak gordetzen ditu. Eta oroitzapenak horietako bat dira, bai. Baina ez oroitzapenarengatik beragatik, baizik eta segurtasun-sentsazioa eragiten diolako:
plastikozko pistolari hura, txistu egindako melodia hura, edo ukitu bihurtu zen keinua hura.
Zer egiten du barruan? Aspaldidanik gordetzen zuen guztiaz paisaia bat zabaltzen du. Pareta bihurtzen den paisaia bat.
Dirudienez, beti gertukoenetik begiratzen zuen material horren ikuspegi orokor bat bilatzen ari da. Hain gertutik non larruazala zeharkatzen baitzuen. Hain hurbil non barrutik begiratzen baitzion.
Badirudi agur esaten ari dela.